فدریکا موگرینی جایگزین اشتون شد

به گزارش«.مدّاح.نیوز.».؛ موگرینی ۴۱ ساله از ماه فوریه وزیر امور خارجه ایتالیا بوده است.

اعضای اتحادیه اروپا روز شنبه در نشست خود در بروکسل دونالد توسک را هم به عنوان رئیس شورای اروپا انتخاب کردند. او هم‌اکنون نخست‌وزیر لهستان است.

ماه میلادی گذشته اعضای اتحادیه اروپا نتوانستند بر سر انتخاب موگرینی به عنوان جانشین اشتون به توافق برسند. مخالفان انتصاب او می‌گفتند که این سیاستمدار ایتالیایی کم‌تجربه است و نسبت به روسیه مواضع نرمی دارد.

اما نخست‌وزیر ایتالیا برای انتخاب موگرینی رایزنی گسترده‌ای کرد و مارتین شولتز، رئیس پارلمان اروپا پیش از آغاز نشست بروکسل به گرمی از خانم موگرینی تعریف کرد و خود را یکی از "طرفداران" این سیاستمدار خواند.

هرمان ون رمپوی، رئیس کنونی شورای اروپا خبر انتصاب‌های جدید را در توییتر اعلام کرد.

فدریکا موگرینی دختر «فلاویو موگرینی»، كارگردان نام آشنای ایتالیایی است كه در جوانی با گروه‌های ضدنژادپرستی همکاری بسیاری داشت. وی حضوری فعال در شبكه‌های اجتماعی دارد و چهار زبان را روان صحبت می‌كند. در مقابل دونالد توسك، نخست‌وزیر لهستان كه رییس شورای اتحادیه اروپا شد، انگلیسی را خوب صحبت نمی‌كند و هیچ آشنایی با زبان فرانسوی ندارد.

موگرینی ۴۱ ساله که از سیاستمداران چپگرا است و از فوریه، سمت وزارت امور خارجه ی ایتالیا را به عهده گرفته است. مخالفین انتخواب او می‌گویند، وی فاقد تجربه لازم است و به علت مناسبات تجاری نزدیک ایتالیا و روسیه و نیز اتکای ایتالیا به انرژی روسیه فردی طرفدار بهبود مناسبات با مسکو به شمار می‌رود.

وزیر خارجه ی جوان و تازه‌کار ایتالیا، که به تعبیر ژورنالیستها یک سوپرایز رسانه ای به شمار می رود، در روز شنبه 26 خرداد 1352 در رم، پایتخت ایتالیا به دنیا آمده است. موگرینی فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه لاساپلنزای رم است. او ازدواج کرده و دو دختر دارد.

موگرینی به ارتباط صمیمانه با دموكرات‌های آمریكا معروف است. این سیاستمدار ایتالیایی با اسلام هم آشنایی علمی دارد. پایان‌نامه لیسانس علوم سیاسی موگرینی درباره «رابطه بین دین و سیاست در اسلام» است. موضوعی که باعث شد او را به‌عنوان یک کارشناس سیاست اسلامی مطرح کند.

او نگاه ویژه‌ای به خاورمیانه دارد و به ویژه با چهره‌های سیاسی در خاورمیانه ارتباطاتی برقرار کرده است. موگرینی یک مسیحی است و اینکه به چه دلیلی برای تز تحصیلی خود دست روی حال و هوای سیاست در یک دین دیگر گذاشته، قابل تأمل است.

او همچنین، عضو شورای رهبری اروپا برای خلع سلاح هسته‌ای و منع گسترش سلاح‌های کشتار جمعی (ELN) است. موگرینی علاوه بر این عضو ستاد مبارزات ملی و اروپایی علیه نژادپرستی و بیگانه ستیزی است.

جانشین اشتون، یک دموکرات است و در سالهای اخیر نیز همراه با نخست وزیر ایتالیا، متئو رنتزی، بروبیای پررنگی با همتایان آمریکا خود داشته‌اند!

علاوه بر این، قبل از اینکه خانم موگرینی روی صندلی شماره یک خیابان پیزاله دلا فارنسینا (Piazzale della Farnesina) بنشیند، روی پرونده‌هایی مربوط به عراق، افغانستان و به‌طور کلی در مورد روند صلح در خاورمیانه کار کرده است.

وزیرامور خارجه ایتالیا از نظر سیاسی متعلق به سوسیالیست‌های ایتالیایی است. از طرفی او نامزد كل جناح سوسیالیست‌های اروپا بود و در ازای واگذاری ریاست كمیسیون اروپا و ریاست شورای اتحادیه اروپا به محافظه‌كاران، «وزیر امور خارجه اتحادیه اروپا» سهم سوسیالیست‌ها و سوسیال دمكرات‌ها شد.

به گزارش بی.بی.سی، این دو نفر از اواخر سال جاری میلادی فعالیت‌هایشان را در سمت‌های جدید خود در اتحادیه اروپا آغاز خواهند کرد.

کاترین اشتون، سیاستمدار انگلیسی فعالیت خود را به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از سال ۲۰۰۹ میلادی آغاز کرد و دوره فعالیتش در این سمت در ماه اکتبر به پایان می‌رسد. او رئیس هیات مذاکره‌کننده ۱+۵ در گفت‌وگوهای هسته‌ای با ایران است.

طبق آخرین توافق مذاکره‌کنندگان ایران و ۱+۵ مهلت دو طرف برای رسیدن به توافق تا ۲۴ نوامبر تمدید شده است و انتظار می‌رود در دور آتی مذاکرات هم اشتون همچنان هدایت گروه مذاکره‌کننده ۱+۵ را به عهده داشته باشد.


رابطه با ایران در دوران موگرینی

یکی از مهمترین وظایفی که موگرینی از اشتون به ارث خواهد برد، پرونده هسته‌ای ایران است. مجموع سوابق و نظرگاه‌های سیاسی این سیاستمدار ایتالیایی به ویژه علاقه‌ای که به منطقه خاورمیانه دارد نشان می‌دهد که ایران اگر به نسبت دوران کاترین اشتون تعامل بیشتری با وزیر امورخارجه جدید اتحادیه اروپا نداشته باشد، قطعا این تعامل کمتر نخواهد بود.

نباید فراموش کرد که یکی از جدی‌ترین انتقادهای وارد بر موگرینی، نرمشی است که در مواضعش نسبت به روسیه دیده می‌شود. مسکو جدی‌ترین متحد تهران در مذاکرات هسته‌ای 1+5 به شمار می‌رود. از این منظر هم، انتخاب موگرینی نمی‌تواند انتخاب بدی برای مناسبات تهران و اتحادیه اروپا به شمار رود.