«ویلیام هیگ» وزیر خارجه انگلیس نیز پس از گفتوگو با محمد جواد ظریف، بر خلاف همتای آمریکاییاش، از «عدم حصول پیشرفت قابل ملاحظه» خبر داده بود.
اما موضوع مهمی که در این حین مورد توجه رسانهها، بویژه رسانههای بین
المللی قرار گرفت، سفر «حسین فریدون»، دستیار ویژه رئیس جمهور به وین
است. فريدون در گفت وگوهاي مشترك ظريف و سه همتاي اروپايي اش با حضور
كاترين اشتون، شركت داشت و در کنار ظریف در این مذاکرات نشست. برخی از
رسانهها سفر برادر رئیس جمهور به وین را حاوی نکات مهمی قلمداد کردند و
بیان داشتند که وی قاصد پیام مهمی به طرف ایرانی است و رئیس جمهور ایران
سعی کرده که با توجه به حجم مذاکرات آخرین مشورت های خود را از طریق برادرش
به محمد جواد ظریف انتقال دهد.
از سوی دیگر برخی از گمانه
زنیها از سخت تر و پیچیده تر شدن مذاکرات حکایت دارد و این موضوع را نشان
از پیدایش پیچیدگی در مذاکرات قلمداد میکند.
در همین حال، یک عضو تیم مذاکرهکننده درباره حضور آقای «حسین فریدون»، دستیار ویژه ریاست محترم جمهوری، در این دور از مذاکرات گفت: «باتوجه به تراکم دیدارها و فشردگی جلسات سیاسی و فنی هیات ایرانی با اعضای مختلف گروه ۵+۱ و بالتبع عدم امکان عزیمت و حضور آقای ظریف به تهران جهت ارایه گزارش به رییس جمهوری محترم، ،بنا به درخواست وی آقای فریدون جهت حضور در این دور ازمذاکرات به وین سفرکرد تا گزارشی تفصیلی از آنچه که در دور اخیر مذاکرات روی داده، باطلاع آقای دکتر روحانی برساند.»
برخی ار رسانهها نیز
پیام حضور فریدون در مذاکرات را نزدیکی به توافق و حساس تر شدن این مساله
برای ایران تحلیل کردند. این رسانهها بیان کردند که برادر کوچک رئیس جمهور
چشم و گوش آقای روحانی است و ماموریت وی حصول نتیجه در این مذاکرات است.
این رسانهها از تمایل ایران برای ایجاد یک توافق نهایی سخن گفتند که نشانه
آن حضور فریدون در وین است.
همچنین یکی از رسانههای نزدیک به
دولت در این باره نوشت: دستیار ویژه رئیسجمهور حامل راهکارهائی است که
آقای روحانی برای برطرف شدن
موانع موجود بر سر راه مذاکرات و رسیدن به توافق نهائی و جامع در نظر گرفته
است. سفر وزرای خارجه کشورهای غربی عضو گروه ۱+۵ به وین نیز با همین هدف
صورت گرفته که مذاکرات را در سطح سیاسی و فراتر از کارشناسی هستهای به
نتیجه برسانند.
اما فارغ از تحلیلهای رسانهای از لحاظ دیپلماتیک و سیاسی حضور فریدون در مذاکرات برای طرف غربی نیز پیامهایی را به دنبال خواهد داشت و دیپلماتهای شش کشور قدرتمند جهانی تجزیه تحلیل های خود را از حضور وی در این مذاکرات ارائه خواهند کرد و با توجه به حساسیت امر اضافه شدن هر فردی در این مذاکرات بدون شک در مناسبات دیپلماتیک و رفتار طرفین تاثیر گذار خواهد بود.
این در حالی است که همواره آمریکاییها این برداشت را از مذاکرات وین داشتهاند که ایران در دقیقه 90 به طرف غربی امتیاز خواهد داد و بنابر همین تحلیل نیز به نظر میرسد نحوه مذاکره با ایران را طرح ریزی کرده اند. بنابراین ممکن است این سو برداشت برای آنان پدید آید که حضور بردار رئیس جمهور نشانه تمایل زیاد ایران برای شکل گیری توافق نهایی است.