یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی(ره)

به­ گزارش«.مدّاح.نیوز.».؛ عظمت و شخصیت حضرت امام(ره) به سان کوهی بود بسیار بزرگ که قله رفیعش در ورای ابرهای طبیعت سر به آسمان معنویت و عبودیت حق ساییده و با پیوند سرچشمه لایزال هستی،‌ وجودش از زلال معرفت سیراب گردیده بود و از گستره پیرامونش،‌ چشمه سارهای حکمت، جاری شده بود و تشنه کامان آب حیات را سرمست شوق وصال می‌نمود.

عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از بعد ظاهری و اثباتی،‌ قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.
 
"محمد حسین رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره" می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری،‌ در کنار گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید باز هم قطره ای است از دریا!

آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره‌ای است که از دیگران شنیده است.

در تاریخ 66/3/4 یکی از مسئولان وزارت خارجه در مورد سفریان و نمایندگان جمهوری اسلامی در خارج که به مهمانی دعوت می‌شوند سوالی را به این صورت مطرح کرده بودند: همانگونه که در مناسبتها و مراسم مربوط به خودمان، از دیگران دعوت می‌شود، آنها نیز برای مراسمشان از نمایندگان ما دعوت می‌کنند اگر نمایندگان ما در مراسم آنها شرکت نکنند، آنها نیز در مراسم ما شرکت نمی‌کنند اشکال این است که در مراسم و جلسه‌های آنها مشروبات الکل و... هست آیا تکلیف ما چیست؟

امام(ره) فرمودند: نباید شرکت بکنند و دلیل آن را هم بگویند که برای این جهت است که شرکت نمی‌کنند.

به جهنم!

در موردی دیگر، یکی از سفیران نوشته بود: "در بعضی مجالس که دعوت می‌شویم، مشروبات الکلی وجود دارد و اگر ما نپذیریم و نرویم؛ حمل بر چیزهایی دیگر می‌شود و مشکلاتی در روابط پیش می‌آید."

حضر امام(ره) فرمودند: به جهنم، نباید از این چیزها بترسید نباید بروند دلیلش را هم بگویند تا آنها کم کم بفهمند برای چیست.

حکم وسواس

یکی از دوستان به من اطلاع داد: همسرم سالهاست که گرفتار وسواس شدید در طهارت و وضو و خواندن نماز است از ظهر مشغول وضو و نماز می شود و به مغرب می‌رسد و عاقبت نمازش تمام نمی‌شود و از مغرب مشغول نماز مغرب می‌شود تا نیمه شب شرعی و باز هم نمی‌تواند نماز مغرب و عشاء را تمام کند!! به پزشکهای متعدد مراجعه کرده‌ام و از همه راههای ممکن رفته‌ام، ولی بی نتیجه مانده تا آنجا که زندگی ام مختل شده است حتی بچه‌هایم از زندگی سیر شده‌اند و به من اصرار می‌کنند که مادرشان را ترک کنم! حال به آخر خطر رسیده‌ایم و توافق کرده‌ایم تکلیف را از امام(ره) سوال کنید و معظم‌له هر چه گفتند، به مورد اجرا بگذارم."

اینجانب، عین مطلب را به  خدمت امام(ره) معروض داشتم، آن حضرت فرمودند: بگویید باید به اندازه مدتی که افراد معمولی برای وضو و نماز صرف می‌کنند به او مهلت داده شود اگر در این مدت وضو و نماز را انجام داد که مسئله تمام است و اگر انجام نداد، تکلیف از او ساقط است تا این حالت از او بیفتد.