امروز : شنبه ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 20
۱۰:۱۰
کد خبر: ۴۰۵۶
تاریخ انتشار: ۱۹ تير ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۱
تعداد بازدید: ۱۸۰۳
سبقت سینمای وطنی از ماهواره‌ها در ترویج علنی فحشاء؛
سينمايی كه ديگر اسلامي نيست به نمايندگي از اپوزيسيون غرب‌زده ولنگار و بي‌تعهد و بي‌تدين و لجام‌گسيخته که تشکيل دهنده بخش محدودی از مرفهان تهرانی است فيلم مي‌سازد.
به­ گزارش«.مدّاح.نیوز.».؛ ما بر اساس عقل سلیم یک مسلمان شیعه، امر حادث در عرصه سینما را همچون موارد دیگر با مبانی فقه پویای خود بررسی و انطباق می‌دهیم و در صورت مغایرت، امر به معروف و نهی از منکر نموده و سایر اقدامات قانونمند لازم را جهت حفظ نظام عزیزمان انجام می‌دهیم 
دراین راستا احراز خادم ناآگاه یا خائن امر مهمی است که به عهده نهادهای امنیتی و دستگاه محترم قضائی است. 

گروهی که در لباس مسئولین، عملکرد آنان با تحمیل شیوه زندگی قشر مرفه تهران و سپس تبلیغ این شیوه زندگی با استفاده از هنر سینما به کلیه مخاطبان دیگر، جای نگرانی از ماهواره و کانال‌ فارسی‌وان را باقی نمی‌گذارد. 

چنانكه برخی از فیلم‌های معاصر ساخت داخل خزنده و خطرناک‌تر از تولیدات آن سوی آبی عمل می‌کنند؛ زیرا از دیدگاه بسیاری افراد چون دارای مجوز از مبادی رسمی است لذا اثری فاقد ضرر و مشروع تلقی می‌گردد. 

آثاری كه به طور مشخص طی سالهای اخیر در قالب سه ژانر تاسیسی جدید قابل بررسی است. 
۱- ژانر تعدد زوجات (عقد موقت) 
۲- ژانر زنای محصنه 
۳- ژانر زندگی فاحشه‌ها! 

این ۳ ژانر در قالب مشروع بودن روابط شخصیت‌های نامحرم فیلم به شکل حساب شده و به‌واسطه به تصویر کشیدن نگاه‌های معنادار، لذت برقراری رابطه جنسی مضاعف و بیان قربان صدقه رفتن‌های ولنگارانه، اباحی‌گری را به هرزگی به قالب مزاح وارد نموده و سپس مولفه‌های جانبی جنایی و یا جرایمی مانند کلاهبرداری، زن‌‌بارگی را در خلال ‌آن آموزش می‌دهد! 

بر این اساس، هرزگی کلامی و رفتاری به سکس پنهان و سپس به عیان تبدیل شد، تا به مرحله رفتن داخل اتاق خواب و خاموش شدن چراغ خواب بینجامد و با خنده معنادار تماشاگران ناآگاه در سینما همراه باشد. 

در ژانر خیانت که با تولید آثاری با مضمون عشق‌های مثلثی شکل گرفت به اشکال مربعی و گاه در فیلمهای کمدی یا مضمون جانبی جنایی و اجتماعی! به معکبی تغییر شکل داد! و نماد خانواده ایرانی را خیانت معرفی نمود! 

فیلم «نقاب» زن‌بارگی را آموزش ‌داد، «تسویه حساب» جامعه مردان خائن را به تصویر کشید، «زنها شگفت‌انگیزند» شکوه خیانت زن به مرد و مرد به زن را روی پرده برد. 

«سعادت‌‌آباد» نمونه بارزی است که یکی از زنان متاهل با مرد متاهل دیگر که همسر دوست صمیمی‌اش هم هست رابطه نامشروع دارند. همسر مرد خائن صراحتا می‌پرسد تو چرا با آن زن که شوهر دارد رابطه داری؟ و در همان وضع مرد از همسرش پول‌ می‌گیرد تا به همسر زنی بدهد که با او رابطه نامشروع دارد! و صحنه‌ای که مرد متاهل به زن شوهردار نگاه عمیق عاطفی (بخوانید شهوانی) می‌کند، در برنامه هفت توسط مجری اینگونه مورد ستایش قرار می‌گیرد که «او چقدر هنرمندانه از عهده آن نقش و آن صحنه برآمد!.» 

آیا رسالت هنری این بود که چنین گناه کبیره‌ای را مردود سازند یا فقط به تصویر کشیده و همه نوع قضاوت را به عهده مخاطب گذارند؟! 

بنابراین به درستی باید با استناد به موارد و مصادیق خیانت در سینما طی سالها و با شدت بیشتر در ماه‌های اخیر، ژانر خیانت را هنر تاسیسی و اختصاصی سینمای بعد از انقلاب در دوره تصدی منتطران حرفه‌ای ظهور دانست. 

وقتی سخن از ژانر فحشا به میان می‌آید شاید این ایراد به دنبال آن مطرح شود که این موضوع اساسا صحت ندارد. 

اما وقتی دوربین به داخل اتاق خواب راه می‌یابد، به تختخواب می‌رسد، آرایش قبل از رابطه جنسی زن مقابل آینه و سپس مرد درحال انتظار برای برقراری رابطه با او را که روی تخت دراز کشیده به نمایش می‌گذارد، وجود این ژانر اثبات و مفهوم عینی می‌یابد. زمانی که مقدمات گفتاری و رفتاری یک رابطه جنسی با بی‌شرمی و گستاخی از نوع هرزگی و زن‌بارگی به شکل پرحجمی به نمایش درمی‌آید، تردیدی در مورد صحت تولد ژانر فحشا باقی نمی‌ماند. 

تجلی ژانر فحشا را می‌توان در فیلم‌های» حوالی اتوبان» و «اخلاقتو خوب کن» دید که علنا زندگی یک فاحشه را به تصویر می‌کشد. رفتارهای اجتماعی یک فاحشه، ارتباطات وی با اشخاص، آرایش کردن او، لباس پوشیدنش و الی آخر، سکانس‌هایی است که امروز ژانر فحشا به تصویر می‌کشد. 

« فاحشه‌های خوب» شخصیت‌های جدیدی هستند که در فیلم‌هایی مانند «اخلاقتو خوب کن» با یک زیرمایه مذهبی از نوع برزخی به مخاطب معرفی می‌شوند. فاحشه‌ای که بیشتر جیب می‌زند و از زنی‌ سالخورده پرستاری می‌کند. 

در فیلم در «حوالی اتوبان» فاحشه‌ای که دیگر بازنشسته شده! و ظاهرا ازدواج نموده است با دوست سابقش که او هم فاحشه است مواجه شده و با ورود این شخصیت به داستان بخشهای بیشتر فیلم به پردازش اختصاصی شخصیت یک فاحشه می‌پردازد! 

حال باید از معاونت سینمایی و هیات ارزشیابی پرسید به راستی لزوم شناخت شخصیت یک فاحشه برای مخاطب عام چیست؟ 
سینمایی كه دیگر اسلامی نیست به نمایندگی از اپوزیسیون غرب‌زده ولنگار و بی‌تعهد و بی‌تدین و لجام‌گسیخته که تشکیل دهنده بخش محدودی از مرفهان تهرانی است فیلم می‌سازد. 

شاید لازم باشد این قشر از وزیر ارشاد و معاون سینمایی‌اش به خاطر نقش‌آفرینی در تولد دوباره فحشا در سینمای پس از انقلاب اسلامی تقدیر كنند. و البته مردم متدین انقلابی نیز به محضر حضرت ولی‌عصر(عج) و امام راحل و شهدا تسلیت عرضه دارند.
 ما بر اساس عقل سلیم یک مسلمان شیعه، امر حادث در عرصه سینما را همچون موارد دیگر با مبانی فقه پویای خود بررسی و انطباق می‌دهیم و در صورت مغایرت، امر به معروف و نهی از منکر نموده و سایر اقدامات قانونمند لازم را جهت حفظ نظام عزیزمان انجام می‌دهیم 
دراین راستا احراز خادم ناآگاه یا خائن امر مهمی است که به عهده نهادهای امنیتی و دستگاه محترم قضائی است. 

گروهی که در لباس مسئولین، عملکرد آنان با تحمیل شیوه زندگی قشر مرفه تهران و سپس تبلیغ این شیوه زندگی با استفاده از هنر سینما به کلیه مخاطبان دیگر، جای نگرانی از ماهواره و کانال‌ فارسی‌وان را باقی نمی‌گذارد. 

چنانكه برخی از فیلم‌های معاصر ساخت داخل خزنده و خطرناک‌تر از تولیدات آن سوی آبی عمل می‌کنند؛ زیرا از دیدگاه بسیاری افراد چون دارای مجوز از مبادی رسمی است لذا اثری فاقد ضرر و مشروع تلقی می‌گردد. 

آثاری كه به طور مشخص طی سالهای اخیر در قالب سه ژانر تاسیسی جدید قابل بررسی است. 
۱- ژانر تعدد زوجات (عقد موقت) 
۲- ژانر زنای محصنه 
۳- ژانر زندگی فاحشه‌ها! 

این ۳ ژانر در قالب مشروع بودن روابط شخصیت‌های نامحرم فیلم به شکل حساب شده و به‌واسطه به تصویر کشیدن نگاه‌های معنادار، لذت برقراری رابطه جنسی مضاعف و بیان قربان صدقه رفتن‌های ولنگارانه، اباحی‌گری را به هرزگی به قالب مزاح وارد نموده و سپس مولفه‌های جانبی جنایی و یا جرایمی مانند کلاهبرداری، زن‌‌بارگی را در خلال ‌آن آموزش می‌دهد! 

بر این اساس، هرزگی کلامی و رفتاری به سکس پنهان و سپس به عیان تبدیل شد، تا به مرحله رفتن داخل اتاق خواب و خاموش شدن چراغ خواب بینجامد و با خنده معنادار تماشاگران ناآگاه در سینما همراه باشد. 

در ژانر خیانت که با تولید آثاری با مضمون عشق‌های مثلثی شکل گرفت به اشکال مربعی و گاه در فیلمهای کمدی یا مضمون جانبی جنایی و اجتماعی! به معکبی تغییر شکل داد! و نماد خانواده ایرانی را خیانت معرفی نمود! 

فیلم «نقاب» زن‌بارگی را آموزش ‌داد، «تسویه حساب» جامعه مردان خائن را به تصویر کشید، «زنها شگفت‌انگیزند» شکوه خیانت زن به مرد و مرد به زن را روی پرده برد. 

«سعادت‌‌آباد» نمونه بارزی است که یکی از زنان متاهل با مرد متاهل دیگر که همسر دوست صمیمی‌اش هم هست رابطه نامشروع دارند. همسر مرد خائن صراحتا می‌پرسد تو چرا با آن زن که شوهر دارد رابطه داری؟ و در همان وضع مرد از همسرش پول‌ می‌گیرد تا به همسر زنی بدهد که با او رابطه نامشروع دارد! و صحنه‌ای که مرد متاهل به زن شوهردار نگاه عمیق عاطفی (بخوانید شهوانی) می‌کند، در برنامه هفت توسط مجری اینگونه مورد ستایش قرار می‌گیرد که «او چقدر هنرمندانه از عهده آن نقش و آن صحنه برآمد!.» 

آیا رسالت هنری این بود که چنین گناه کبیره‌ای را مردود سازند یا فقط به تصویر کشیده و همه نوع قضاوت را به عهده مخاطب گذارند؟! 

بنابراین به درستی باید با استناد به موارد و مصادیق خیانت در سینما طی سالها و با شدت بیشتر در ماه‌های اخیر، ژانر خیانت را هنر تاسیسی و اختصاصی سینمای بعد از انقلاب در دوره تصدی منتطران حرفه‌ای ظهور دانست. 

وقتی سخن از ژانر فحشا به میان می‌آید شاید این ایراد به دنبال آن مطرح شود که این موضوع اساسا صحت ندارد. 

اما وقتی دوربین به داخل اتاق خواب راه می‌یابد، به تختخواب می‌رسد، آرایش قبل از رابطه جنسی زن مقابل آینه و سپس مرد درحال انتظار برای برقراری رابطه با او را که روی تخت دراز کشیده به نمایش می‌گذارد، وجود این ژانر اثبات و مفهوم عینی می‌یابد. زمانی که مقدمات گفتاری و رفتاری یک رابطه جنسی با بی‌شرمی و گستاخی از نوع هرزگی و زن‌بارگی به شکل پرحجمی به نمایش درمی‌آید، تردیدی در مورد صحت تولد ژانر فحشا باقی نمی‌ماند. 

تجلی ژانر فحشا را می‌توان در فیلم‌های» حوالی اتوبان» و «اخلاقتو خوب کن» دید که علنا زندگی یک فاحشه را به تصویر می‌کشد. رفتارهای اجتماعی یک فاحشه، ارتباطات وی با اشخاص، آرایش کردن او، لباس پوشیدنش و الی آخر، سکانس‌هایی است که امروز ژانر فحشا به تصویر می‌کشد. 

« فاحشه‌های خوب» شخصیت‌های جدیدی هستند که در فیلم‌هایی مانند «اخلاقتو خوب کن» با یک زیرمایه مذهبی از نوع برزخی به مخاطب معرفی می‌شوند. فاحشه‌ای که بیشتر جیب می‌زند و از زنی‌ سالخورده پرستاری می‌کند. 

در فیلم در «حوالی اتوبان» فاحشه‌ای که دیگر بازنشسته شده! و ظاهرا ازدواج نموده است با دوست سابقش که او هم فاحشه است مواجه شده و با ورود این شخصیت به داستان بخشهای بیشتر فیلم به پردازش اختصاصی شخصیت یک فاحشه می‌پردازد! 

حال باید از معاونت سینمایی و هیات ارزشیابی پرسید به راستی لزوم شناخت شخصیت یک فاحشه برای مخاطب عام چیست؟ 
سینمایی كه دیگر اسلامی نیست به نمایندگی از اپوزیسیون غرب‌زده ولنگار و بی‌تعهد و بی‌تدین و لجام‌گسیخته که تشکیل دهنده بخش محدودی از مرفهان تهرانی است فیلم می‌سازد. 

شاید لازم باشد این قشر از وزیر ارشاد و معاون سینمایی‌اش به خاطر نقش‌آفرینی در تولد دوباره فحشا در سینمای پس از انقلاب اسلامی تقدیر كنند. و البته مردم متدین انقلابی نیز به محضر حضرت ولی‌عصر(عج) و امام راحل و شهدا تسلیت عرضه دارند.

آخرین اخبار
پربازدید ها
پربحث ترین عناوین